به قلم دامنه
به نام خدا. در سلسله مباحث روحانیت دارابکلا، اینک به معرفی مختصر طلبۀ شهید حجة الاسلام حسن آهنگر دارابی (مرحوم طالب) اقدام می کنم:
این شهید گرامی، فرزند مرحوم محمدزکریا طالب و از طلبه های روستای دارابکلا از جوانان باایمان و آرام و مذهبی محل بودند. پدرش مردی مؤمن، متّقی و از ذاکرین پیشکسوت اهل بیت (ع) و از جوشی گیران غیور عزای حسینی (ع) در تکیۀ دارابکلا بودند که در حدّ شیخ بودند و نوحه خوان و قرآن خوان و نیز خادم الحسین (ع) در ایام محرّم و ماه رمضان.
آن مرحوم به اشتیاق فراوان یکی از پسرانش _حسن_ را به نظام روحانیت تقدیم نمودند تا برای دین و آئین خدمتی را کرده باشند. اما بحرانی که دشمنان ایران و اسلام طی 8 سال جنگ تحمیلی بر مردم و کشور ایران آورده بودند، جوانانی غیرتمند و متدیّنی مانند طلبۀ گرانقدر حسن آهنگر را به شوق جهاد و شهادت و ایثار و اَدای دَین به دین و ناموس و تمامیت ارضی، به جبهه ها گسیل داشت.
من این شهید را همیشه آرام، بامرام، اخلاق گرا، و خیلی مهربان و با چهره ایی مظلوم و متبسّم می دیدم. فردی از تبار خاندانی زجرکشیده و طعم تلخ نداشتی ها را چشیده، بودند. که من در 5 آذر 1392 در پست 21 اینجا در بحث چند قسمتی «کوچه های دارابکلا پر از شهیده» به این شهید گرامی و پدر گرانقدرشان در دامنه پرداخته بودم.
این طلبۀ شهید از مشتاقان پاک نهادی بود که به فرمان امام خمینی _رهبر کبیر انقلاب اسلامی_ به عنوان طلبۀ رزمنده چند بار به جیهه ها اعزام شد و برای اسلام و ایران و نظام جمهوری اسلامی فداکار و در نهایت شهید شد و ستاره ای از ستارگان درخشندۀ دارابکلا گردیدند.
شهادت این گونه انسان ها و جوان ها از خاندان مذهبی و حامی انقلاب، به همگان این پیام رسا را می رساند که خون، هدیۀ خداست و باید هم در زمان جهاد مقدّس برای خدا هدیه گردد. روح این شهید و پدر باارزشش شاد و جاوید و درود بر بازماندگانش.
19 شهید روستای دارابکلا. نفر چهارم از راست طلبۀ شهید حسن آهنگر. عکاس: جناب یک دوست. تابستان 1395