حجة الاسلام والمسلمین سیدعلی موسوی دارابی 2

به قلم    دامنه

به نام خدا. قسمت 2. هر چند قبلا" در 22 آذر 1394 در پست 1546 اینجا، و (نیز در ادامۀ همین پست) جناب حجة الاسلام والمسلمین آقاسیدعلی موسوی دارابی یکی از روحانیون بسیار معظّم و معزّز دارابکلا را معرفی کرده بودم، اما امروز 11 خرداد 1395 در قسمت دوم، به بخش های دیگر از زندگانی ایشان می پردازم.

ایشان از نسل دهه ی 30 دارابکلا هستند. از خاندان سادات بسیار محبوب و از خانواده ای بسیار مذهبی، باتقوا و متدین و مردمی محل اند. ابتداء در حوزه ی امام صادق (ع) دارابکلا نزد مرحوم آیة الله آقا دارابکلایی مقدمات طلبگی را طی کردند و سپس در سال 1347  وارد حوزه ی علمیه ی ساری شدند. آنگاه به شوق ارتقای طلبگی و تهذیب نفس و تکمیل مراحل حوزه، به جوار ملکوتی حرم رضوی (ع) مشهد مقدس هجرت علمی کردند.

حجة الاسلام والمسلیمن آقاسیدعلی موسوی دارابی. 1394. مشهد مقدس

در آنجا به دلیل روحیات معنوی خاص، به آداب بسیار پسندیده ی اخلاقی و طلبگی تجهیز شدند و با پایان بردن دوره ی سطح حوزه، به مدت 8 سال در دروس خارجِ فقه و اصول شرکت کردند و ضمنِ اهتمام به درس و بحث و تبلیغ و تحقیق و مطالعات، در سال 1365 همکاری خود را با گروه قرآن بنیاد پژوهش های اسلامی رضوی آغاز نمودند؛ که برکات زیادی هم برای شخص وی و هم برای آن موسسه داشت. زیرا پژوهش های مهمی در مسائل قرآنی کردند و دو اثر گرانبهای ایشان از مهمترین آثار برگزیده ی حوزه ی علمیه ی مشهد است. یکی کتاب «نصوص فی علوم القرآن» در 5 مُجلّد و دیگری «اسطوره تحریف» چاپ1381.

نکته ی جالب توجّه آن که ایشان به دلیل اعتقادات راسخ مذهبی، لباس مقدس روحانیت را در همان آغازین روزهای طلبگی در حوزه ی دارابکلا پیش مرحوم آیة الله آقا دارابکلایی بر تن کردند.

جدا از مجاهدت های علمی و تبلیغی ایشان که بسیار موفق آمیز بوده اند، از خصوصیات اخلاقی و معنوی این روحانی مورد وثوق جامعه ی دارابکلا هر چه بگویم، کم است:

شخصیتی بسیار متفکّر و باوقار، متّقی و مردم دار، فاضل و دانشمند، به دور از عُلقه ها و عُقده های جناحی و خط و خط بازی، متواضع و خوشرو، منظم و آرام، و بیش از همه این که بشدت مراقب آداب طلبگی اند، از ریزترین آن _که آراستگی در پوشش و قبا و عبا و عمامه است_، تا مهمترین آن _که استقلال فکری و حُرّیت و اخلاق نیکو و دینداری_ ست.

حجة الاسلام والمسلمین سیدعلی موسوی دارابی. 1394. دارابکلا. ارسالی خلیل شاه علی

برای این روحانی پرهیزگار و اندیشمند _که هم اکنون نیز در مشهد مقدس ساکن اند_ آرزوی سلامتی و بهروزی و توفیقات الهی دارم. از نفس زکیّه ی این روحانی بامرام و بامعنویت می طلبم، دامنه و دامنه خوانان شریف را در حرم رضوی (ع) از دعاهای خاص خویش بی نوا نگذارند.

از جناب آقاخلیل شاه علی و نیز از فرزند گرامی جناب حاج آقا موسوی که در عکس و برخی اطلاعات، به دامنه در این پست مدد رساندند، ممنونم. امیدوارم شما جناب آقاخلیل باز هم معینِ دامنه گردید. و ان شاء الله روح خاله ی مکرمه ی مرحومه ی تان _یعنی همسر مکرمه و مرحومه ی حاج آقاموسوی_ غریق رحمت و شادی و آمرزش های الهی باشد. (دامنه دارابکلا)

قسمت اول

به قلم دامنه : به نام خدا. قسمت 1. جناب حجت الاسلام والمسلمین آقاسیدعلی موسوی دارابی یکی از بااخلاق ترین روحانیان دارابکلاست. فردی باتقوا و فاضل. انسانی شایسته و قابل. او طلبه ای موفق و خوش رو و خوش سیمای دارابکلا بوده که مدارج علمی حوزوی را در حوزه ی علمیه ی مشهد تا به عالی ترین سطح طی نموده و خود را به یکی از باافتخارترین روحانیان ساده زیست و به دور از آلایش دنیا رسانده. ایشان از فضلای نویسنده و اهل تحقیق و خطابه اند. فردی انقلابی و فارغ از جناح بندی و افراطی گری. بسیار منزه است و اهل تهذیب.

وی این سجایای اَحسن اخلاقی را از نیاکان سادات بزرگ خویش به ارث و امانت بُرده است. خاندان ایشان در دارابکلا به تقوا و دینداری و خوبی و آگاهی مشهورند. خُلق ایشان سرشار از متانت است و آرامش. در مجامع عمومی بسیار بانزاکت جلوس می کند. همواره خوش برخورد و خوش لباس و مرتّب و پاکیزه است.

دامنه از دوستدارانش است و از علاقمندان خاصش و نیز از هم صحبتان گاه گاهش. چندین بار دامنه را مورد تشویق و محبت قرار داده اند. مردی بزرگ است و خویشتندار. کم گوست و کم ادعا و بسی پُربهاء.

او را نه فقط دامنه، که بسیاری از مردم دارابکلا دوست می دارند و تحسینش می نمایند. حتی در میان خود روحانیان دارابکلا، وی فردی وجیه و مرضی ست و مورد اعتماد و مورد اقبال. سالهایی چند نیز در دارابکلا در ایام محرم و رمضان منبر می رفتند. سبک بیانش جذّاب است و نوع کلامش شیوا و فن خطابه اش متکی بر اشارات خاص دستانش. مستمع را در خود می کشاند. محو اشارات خویش می گرداند. سخن به درازا نمی راند.

دامنه وی را روحانی بزرگ و مردی دیندار و آبروخواه می خواند و از دور بر او درود می دارد و دعای خیر می خواهد و سپاس بی کران و احترام بی زمان می گذارد. (دامنه دارابکلا)