دربارۀ آیة الله سیدرضی شفیعی دارابی

پست 2501 : به قلم مهندس محمد عبدی 40 : «سلام بر دامنه خوانان گرامی و درود بر شما کبلاقا ابراهیم طالبی دارابی عزیز مدیر و نویسنده فهیم وبلاگ دامنه. سپاس از ادامه روند معرفی مختصر روحانیت معظم و معزز محل که در واقع ذخایر علمی و افتخار نه تنها داربکلا، بلکه منطقه ما هستند و در بسیاری موارد در سطح استان و حتی کشور مطرح و منشا اثر و احترام خاص و فوق العاده ؛ پس درود و سلام مجدد بر شما ازین زکات دانایی تان و ... از جمله پست اخیرتان 2491 اینجا.

از جمله روحانیون بزرگوار و عظیم الشان محل که بنده سالیان سال است شناخت دارم و بر زوایایی از شخصیت و اخلاقیات آنان آگاهی داشته و خاطراتی به ذهن، حضرت آیت الله آقا سید رضی شفیعی دارابی است که از کودکی که خود را شناختم نام و آوازه ایشان هم در گوش و بیان اهالی و بخصوص پدر بزرگوار ما بود. ولی دیدار و شناختم به اغاز دهه 60 برمی گردد که پسر عمه ما کبلایی شیخ علی زارع پسر حاج اسدالله شاگرد مدرسه علمیه مصطفی خان ساری نزد ایشان بود و ما برای دیدارش به آنجا می رفتیم چند بار موفق به زیاتش شده و شناخت یافتم و ...

بعد از آن به مناستبی کار پدرم به ایشان حواله شده بود و

  در مراجعاتش به همراه آقا دایی حاج سید مهدی یوسفی سیکایی (http://sanekooh.ir/?p=4683)در همان زمانها به ایشان بارها اوج خلوص و حق مداری و طرفداری و احقاق حق ضعفا را برایمان تعریف کردند و چندین خاطره هم همیشه ذکر خیر هنوز می نمایند . 

خودم هم خاطرات بسیار جالب توجهی دارم از جمله در گرگان در مزرعه نمونه بودم در دهه 80 آنجا تا نام حضرت آیت الله شفیعی دارابی را بر زبان می آوردیم ،بزرگان و روحانیت آنجا بسیار تعریف نموده و ذکر خیر ایشان داشته و ما را بخاطر ایشان مورد تفقد ویژه قرار میدادند .

در یکی از مراسم روز جمعه داربکلا چند سال پیش  وقت نماز ظهر ایشان امام جماعت بودند و دو مطلب و اتفاق برایم درس آموز و فوق العاده بود: یکی خواندن نماز جماعت با اندک زمانی تاخیر در ظهر جمعه به احترام نماز جمعه در شهر همجوار (بر عکس نظر برخی علما که نهی نماز جماعت جمعه می کنند ) و دیگری حمد و سوره نماز ظهر را بلندبلند قرائت نمودند که بسیار برای خودم هم جالب بود که خیلی از مردم عادی تا حتی روحانیت نزدیکم صدای اعتراضشان بلند شد که چرا بلند، باید کوتاه خوانده می شد که ایشان در بین دو نماز مجبور به توضیح و بیان مسئله شدند و به حتی برخی خواص آموختند که نماز ظهر را می شود در ظهر جمعه بلند خواند و ...

مورد مهمی که می خواهم بیان نمایم مدرسه علمیه مصطفی خان ساری است که در واقع مسجدی وقفی است که واقف آن حاج مصطفی خان سورتیجی که من در اینجا وب سایت سنه کوه (http://sanekooh.ir/?p=1493) مفصل در مورد آن پرداختم و در لابه لای تحقیقاتم به دو موضوع عجیب پی بردم که مربوط به شخصیت بزرگ آیت الله آقا سید رضی شفیعی دارابی می گردد که اولی در همان اوایل آمدن ایشان از نجف و مستقر شدن در این مسجد در سال 1336 بر می گردد که ملک مسجد در حکومت طاغوت وقف شده واقف عظیم الشان بیش از 5000 متر یعنی نیم هکتار بود که متاسفانه مورد دست درازی حکومت قرار گرفته و در آستانه تصرف حداکثری بود که امروزه در اصل ساختمان ادارات اطراف مثل اداره برق از جمله آن است که با تلاش بی حد و درایت آیت الله شفیعی دارابی به همین مقدار بسنده شده و مستحدثات مغازه و مسجد برای مسجد باقی ماند و نیز قرار بود مسجد عادی شود که باز هم تلاش حضرت ایشان بنابه نظر واقف نه تنها مسجد دایمی گردید بلکه پایگاهی برای آموزش علوم دینی و مدرسه علمیه فعال ، باقی ماند .

مطلب دوم بعد از انقلاب است که متوجه شدم برخی از محققین جدید با نوع نگاه و نگرش خاصی در پی حذف خدمات و برجستگی کار بزرگ آیت الله شفیعی دارابی برآمده و در کتاب و مقالات منتشر در مورد این مسجد و موقوفات و مدرسه حاج مصطفی خان در روز روشن چنان سانسوری می نمایند که برایم نه تنها عجیب بلکه عبرت انگیز بود که با نوشتن حقایق موجود و انعکاس آن در سطح دانشنامه ها ازین روند خوشبختانه تا حدی کاسته شده است و ...

در هر حال برجستگی شخصیت بزرگی همچون آیت آلله آقا سید رضی شفیعی دارابی همیشه افتخاری است برای همه و کل منطقه و جایگزینی چنین شخصیتهای سترگی سالیان سال طول خواهد کشید و شاید حتی میسر نگردد . البته جناب حجت الاسلام والمسلمین آقا سید احمد شفیعی دارابی حفظه الله ،خود خلف صالح و بزرگوار ایشان هم از شخصیتهای کم نظیر و  واجب التکریم ایشان است که خوشبختانه با هجرت از قم و استقرار در جایگاه و پایگاه پدر، منشا خدمات علمی و معنوی وسیعی در آن مدرسه علمیه و مسجد و شهرستان و استان هستند و ...

پس بر همه ماست تکریم و یادآوری دایمی و همیشگی و شناساندن زوایای مختلف شخصیت علمی و اخلاقی چنین مردانی ازین منطقه تا الگویی مناسب برای همه ما  و جوانان عزیز گردند . خدایش بیامرزاد و با اولیاءالله محشور انشاء الله.» (منبع: دامنه داراب کلا. اینجا)