به نام خدا : به قلم شیخ وحدت 21 : دامنه : به نام خدا. متنی که پیش روی شماست سلسله بحث جدیدی ست که از امشب به قلم جناب شیخ وحدت، با عنوان آموزه های قرآن به تناوب منتشر می شود. امید است آنچه در باره ی آموزه های قرآن از سوی متخصّصان مسائل قرآنی، از جمله شیخ وحدت، ارائه می شود، مورد دقت، اندیشیدن و به کاربستن در زندگی و اخلاقیّات قرار گیرد؛ زیرا عمل به فرهنگ وَحیانی مطمئن ترین شیوه ی زندگی بشری ست. از جناب شیخ وحدت بایت ورودشان به این موضوع مقدس و اطمینان بخش ممنونم. با هم اولین قسمت را مطالعه می کنیم:
سوره فاتحه
این سوره در مکه نازل شده ودارای 7 آیه است. در این سوره خداوند به زبان بندگانش سخن می گوید وبه آنان می آموزد چگونه از او ـ وقتی در پیشگاهش به عبادت می ایستند ـ یاد کنند، چگونه او را بستایند واز او چه بخواهند.
آیه 1 :
بِسمِ اللهِ الرَّحمانِ الرَّحیم.
معنا: به نام خدا: همان معبود یگانه ای که رحمانِ (گسترده مهر) آوازه او و رحیمِ (مهرورز) وصف جدایی ناپذیر او است.
آموزه :
- انسان مؤمن هر گاه بخواهد کاری انجام بدهد شایسته است آن را به نام خدا آغاز نماید.
- انسان مؤمن توان واراده خود را تنها از خدا می داند وچشم امیدش تنها به لطف واحسان او است.
- منشاء نیرویی که آدمی کارش را با آن انجام می دهد خداوند است، واگر او آن را از ما دریغ فرماید کمترین کاری از ما ساخته نخواهد بود.»
حمد؛ سوره ای که همه ی مومنان از عالِم و عارف تا عامی و عابد با آن اُنس دارند
پست 2357 : به قلم شیخ وحدت 22 :
سوره فاتحه
معنا :
ستایش از آن خدا است که تدبیر کننده امور جهانیان است. رحمانِ گسترده مهری که سایه رحمتش همواره بر سر بندگانش گسترده است. ومالک وفرمانروای روز جزا است.
آموزه :
پست 2376 : به قلم شیخ وحدت 23 :
سوره فاتحه
آیه 5:
إیّاکَ نَعبُدُ وإیّاکَ نَستَعینُ
معنا:
ما فقط تورا می پرستیم وتنها از تو مدد می جوییم.
آموزه:
ـ خدا تنها حقیقت شایسته عبادت است وجز او احدی شایسته پرستش نیست.
ـ انسان هنگام عبادت باید دو چیز را مدّ نظر داشته باشد: 1 ـ در محضر معبود ایستاده است. 2 ـ معبود حاضر وناظر او است.
ـ حقیقت این است که برای انسان در ناملایمات زندگی گره گشایی جز خداوند وجود ندارد.
ـ بر انسان مؤمن لازم است همواره چشم امیدش به خدا بوده ودر پیچ وخم های زندگی تنها از او استمداد نماید.
---
پست 2387 : به قلم شیخ وحدت 24 :
«سوره فاتحه
آیه 6 ـ 7:
اهدِنَا الصِّراطَ المُستقیمَ صِراطَ الّذینَ أنعَمتَ عَلَیهِم غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِم ولَاالضّالِّینَ
معنا:
پروردگارا ما را به راه راست راهنمایی کن، راه کسانی که به آنان تفضّل نمودی، نه راه آنان که مورد خشم تو قرار گرفتند ونه راه کسانی که در وادی ضلالت سرگردان شدند.
آموزه: