حجة الاسلام شیخ ابراهیم غلامی دارابی

پست 2308 : به قلم دامنه : به نام خدا. در مبارک روز میلاد امام سجاد _علیه السّلام_ نوبت به معرفی جناب حجة الاسلام والمسلمین آشیخ ابراهیم غلامی دارابی رسیده است. ضمن تبریک این میلاد پربرکت، باید بگویم که:

ایشان از خاندانی مومن برآمدند. بالامحله ای اند و در محله ی اتاق پیش که زمانی دور حجره ی طلبه ها بوده است، به دنیا آمدند. مرحوم پدرشان مردی مسجدی و مومنی متشرع بودند. نیز مادرشان زنی بسیار مهربان و مومن و بانجابت.

با دامنه در دوره ی ابتدایی هم کلاس بودند و سپس به ترجیح پدر و مادرشان به طلبگی روی آوردند و وارد مدرسه امام صادق (ع) مرحوم آیة الله آقا دارابکلائی شدند. مدتی ماندند و دروس مقدماتی را تقویت کردند و راهی مشهد مقدس شدند تا آنجایی که پای به دروس خارج فقه و اصول گذاشتند. اما پس از چند سال زندگی در کنار بارگاه قدس رضوی، اُستانِ آستانِ جانانِ شیعیانِ، حضرت رضای رئوف _علیه السّلام_؛ به قم مهاجرت کردند و دو یا سه سالی در شهر کریمه اهل بیت _علیهم السّلام_ زیستند و به درس و بحث آویختند و آنگاه به دنبال کسب دانش حوزوی و دریافت مهارت تحقیقی در امور اهل سنّت، از سال 1380 به عنوان رییس دفتر امور اهل سنت در چابهار استان سیستان و بلوچستان مشغول اند.

وی که به منبر و خطابه اهتمام داشتند، بیش از یک دهه در روستای اوسا در محرم و رمضان به منبر می رفتند. در دارابکلا نیز چند مرحله به عنوان خطیب ماه محرم و رمضان به منبر رفتند و دامنه بر پای منابرش بارها نشست، چه در دارابکلا و چه در اوسا.

آهنگین، مُطنطن (= باشوکت) و پُرغُرش و رسا و دنباله دار سخنرانی می کنند در دیدارها و مراوده ها خندان و متبسّم سخن می گویند. طبع دوستی گرمی با دوستان دارد. باسخاوت اند. دو سه سالی که قم بودند، سالی یک بار به مناسبت شهادت معصوم (ع) همه ی دارابکلائی های مقیم قم را به شام و روضه در منزلش فرا می خواندند و دامنه هم هر دو سه بار حضور داشت و از نعمت و برکت سفره اش سیر و سیراب شد. هم سفره ی تغذیه ی جسمی و هم سفره ی غذای فکری. زیرا بارها با ایشان هم سخن شدم و در قم نیز به منزلش آمد و شد داشتم. همسر بزرگوار ایشان، ساداتی مکرّمه است و از فرزندان نجیبه ی مرحوم حجة الاسلام والمسلمین حاج سیدمهدی دارابی. 

جناب آشیخ غلامی، مردی خوش برخوردند. یک روحانی زنده دل، آگاه، مستقل. شجاع، و متواضع و خردمند. من، وی را دوست می دارم و با او راحت و صمیمی ام. در قم و دارابکلا به منزلش می رفتم، همسخن می شدم. پرانرژی اند. اینک که از ما به مسافت دورند اما به مساحت و ساحت نزدیک، از دور بر او درود می آورم که دلم به او دلاویز و قلبم به او شیفته است. دوستش می دارم، چون دوست داشتنی ست. چون که وجه ممیّزه شان یکی این بوده است، حق را با استقلال و آزادی می گفتند.

هر کجایید جناب حجة الاسلام آشیخ ابراهیم غلامی دارابی، به همراه همه ی اعضای خانواده ات، خاصّه همسر ساداتت، موفق باشین و در ظلّ عنایات خدای باری تعالی. و با حضرت حقّ به همراه. (منبع: دامنه داراب کلا. اینجا)

جناب حجة الاسلام شیخ ابراهیم غلامی دارابی. عکس از روی آلبوم خصوصی یکی از دوستان روحانی دامنه

دامنه، دامنه نویسان و عکاسان دامنه

پست 4866 : به قلم دامنه

به نام خدا

در آستانۀ سررسیدن سال 1395 و دررسیدن سال 1396

سپاس می گذارم:

از

دامنه نویسان ارجمند و شرافتمند که بر من سِمت استادی دارند

و از عکاسان خردمند و هوشمند دامنه.

هم نویسندگان دامنه و هم عکاسان دامنه،

دامنه را در محتوا، مشاوره ها، متن ها و نقدها و عکس ها و دلسوزی ها

هرگز تنها نگذاشته اند

و با متن های فاخر و عکس های جذّاب طبیعت و مناسبت

دامنه خوانان شریف را مورد لطف قرار دادند.

از حُجج اسلام روحانیون گرامی:

        

مالک رجبی. محمد جواد غلامی.  علی اکبر دارابکلایی. سید محمد شفیعی مشهد

و از جنابان:

          

از حمیدرضا طالبی. مهندس محمد عبدی .حاج علی میرزا چلویی

از رنگین کمان رمضانی که داره دامنه و پسرانم را در وبلاگ می بینه

      

و از تقی آهنگر (حاج باقرموسی) و نیز از پسرم عاصم

و همچنین از همۀ دامنه خوانان شریف، ممنونم

(دامنه دارابکلا)

حجّة الاسلام حاج سید مهدی دارابی

به قلم دامنه

به نام خدا. امروز در ادامه ی سلسله نوشته هایم در مورد معرفی روحانیت دارابکلا (مسائل روحانیت دارابکلا اینجا و مسائل روحانیت دارابکلا بخش2 اینجا)، به معرفی مرحوم حجّة الاسلام والمسلمین حاج سید مهدی دارابی فرزند مرحوم حاج میرزا هادی دارابی، می پردازم.

این روحانی که از نسل روحانیون سال های 1305 به بعد روستای دارابکلا بودند، یکی از تربیت یافتگان نسل سادات دارابی اند. خاندانی مشهور و دارای اصل و نسب روحانی. پدرشان مرحوم حاج میرزا هادی دارابی از بزرگان دارابکلا بودند که دعای شفا برای متقاضیان محلی و غیرمحلی می نوشتند.

برادرشان مرحوم آیة الله حاج سید رضی شفیعی دارابی _یکی از مفاخر بزرگ و تاثیرگذار دارابکلایی و مازندران_ بودند که من در 7 خرداد 1395 در پست 2491 اینجا، آن عالم دینی را معرفی کردم.

فرزند روحانی شان جناب حجة الاسلام سید صادق دارابی هستند که در 10 مرداد 1395 درپست 3118 اینجا، به معرفی شان اقدام نمودم.

از دامادهای شان سه داماد روحانی اند. دو نفرشان جامخانه ای اند و جناب حجة الاسلام والمسلمین آشیخ ابراهیم غلامی دارابی که من در پست 2308 اینجا در 23 اردیبهشت  1395  ایشان را معرفی کرده ام.

مرحوم حاج سید مهدی دارابی را از نزدیک می شناختم. به دلیل دوستی نزدیکم با آق حسین دارابی (فرزندشان) در دورۀ جوانی به بیت اول شان در تکیه پیش آمد و شد بسیار صمیمانه داشتم و آن مرحوم بسیار رفتار پسندیده ای با من داشتند.

اهل کار و خرد هر دو بودند. درس خواندۀ قم بودند. زبان مکالمۀ ی عربی را مسلط بودند. چون مدتی روحانی کاروان حج هم بودند. تا اواخر عمرشان در درس و بحث آیة الله عبدالله نظری در حوزۀ علمیۀ سعادتیۀ ساری همواره شرکت می جستند.

با مرحوم پدرم (شیخ علی اکبر طالبی دارابی) بسیار رفیق بودند و به همین علت منزل مان رفت و آمد بسیار صمیمانه داشتند. من شخصاً به آن روحانی بزرگوار ارادت داشتم و ایشان هم بارها مرا مانند فرزندانش گرم می گرفت و مرا هر وقت می دید با آن حالت خندان و شادمان خویش، «مرد کیّس» (=هوشیار و ...) خطاب می کرد.

برای آن روحانی بزرگوار و زحمتکش و دارای روحیات خاکی و مردمی و بسیار خوش اخلاق و فردی باسواد و اهل منبر و وعظ و خطابه و مستعدّ در نُطق و گویش و مراودت عمومی، علوِّ درجات آرزو می کنم. روح شان شاد.

قرار شد با صحبتی که مدت های پیش با نوۀ شان آقاسید مهدی دارابی (فرزند آق حسین) کرده ام، وی عکس های از آن مرحوم را به دامنه ارسال کند که من همچنان منتظر می مانم تا واصل شود.

(دامنه دارابکلا)